Küpün Hangi Yüzleri Birbirine Eşittir? Hayatın Perspektifinden Bir Bakış
Kayseri’nin o sıcak yaz akşamlarından birinde, sokak lambalarının altında yürürken kafamda bir sürü soru vardı. Bazen hayatın soruları, bir matematik problemi gibi karşımıza çıkıyor. Düşüncelerim yoğun, ruhum biraz bunalmıştı. Tam o anda, birden aklıma küp geldi. Küpün hangi yüzleri birbirine eşittir diye düşündüm. Biraz garip, değil mi? Ama düşündükçe, aslında ne kadar derin bir soru olduğunu fark ettim. Küp gibi basit görünen bir şeyin bile içinde derin anlamlar barındırabileceğini…
Bir süre önce, hayatımda yaşadığım bazı değişimler de küpün yüzleri gibi birbirine paralel gibiydi; biri diğerine ne kadar benziyor, gerçekten kimse fark edebiliyor muydu? Hayatımda olanlar, görünenden çok daha farklıydı. Küpün yüzlerini düşünmeye başladım. Hangi yüzlerin birbirine eşitti, hangi yüzlerin birbirinden farklıydı? Belki de tam olarak bunları anlamam gerekiyordu.
Bir Günün Başlangıcı: Küpün İlk Yüzü
Bazen hayatın başlangıcı da bir küpün yüzü gibi olur; bir kenar, bir köşe… İyi ya da kötü, her şey bir şekilde sabah başlar, bir şekilde büyür. O sabah işe gitmek için evden çıkarken içimde bir burukluk vardı. Sokakta yürürken gözlerim bir yerde takıldı, bir çocuğun elinde bir küp vardı. O an, bir anda gözlerim küpün her bir yüzünde yankı yapan bir anlam arayışına girdi. Küpün hangi yüzleri birbirine eşittir diye düşündüm. Duygularım da tam bir küp gibiydi. Hangi yönüm diğerine benziyordu, hangi yönüm farklıydı? O çocuğun gülümsediğini gördüm ve o an anlamaya başladım. Küpün her yüzü farklıdır, ama her biri başka bir şekilde eşittir.
Hayatımda bu kadar çok “farklı” hissettiğim zamanlar olmuştu. Kendimi bazen bir yüz gibi hissettiğimde, bazen diğer yüz gibi. Bir gün güçlü, neşeliyim, diğer gün ise karamsar. Bir yüzümle mutlu olurken, diğer yüzümle içimde bir boşluk hissetmiştim. Küpün yüzleri birbirine benziyordu, ama her birinin bakış açısı farklıydı. Bu benim hayatımda da böyleydi.
Bir Arkadaşla Sohbet: Yüzler Arasındaki Fark
Bir gün akşam arkadaşım Ela’yla bir kafede otururken, ona son zamanlarda yaşadığım hayal kırıklıklarından bahsettim. O, sakin bir şekilde dinlerken, ben de bir şeyler anlatmaya çalışıyordum. İçimdeki karmaşayı anlamasını istiyordum ama kelimeler bir türlü doğru şekilde çıkmıyordu. Sonunda Ela, gülümsedi ve dedi ki: “Sana bir şey söyleyeyim mi? Küp gibi olabilirsin. Bazen bir yüzün, diğerinden daha belirgin olur. Ama hepsi bir şekilde eşittir. Bunu kabul etmelisin.” Ela’nın bu sözleri, beni biraz rahatlattı. Küpün her yüzü farklıydı, ama her biri eşitti. Bir yüzümde güçlüydüm, bir yüzümde kırılgan. Belki de hayat, bütün bu farklı yüzlerin birleşiminden ibaretti.
Bazen de arkadaşımın söyledikleri üzerine düşündüm. Küpün bir yüzüyle kaybolduğumda, diğer yüzüme bakmak zorunda kaldım. Bu da bana, hayatta dengeyi bulmam gerektiğini hatırlattı. Duygusal olarak, bazen bir yönümü çok fazla ön plana çıkarabiliyor, diğer yönlerimi ihmal edebiliyordum. Küpün yüzleri, kendimi anlamam için bir yoldu. Her şey birbirini tamamlıyordu. İyi ve kötü, karamsar ve umutlu, her biri birbirinin bir parçasıydı.
Hayatın Her Yüzüyle Yüzleşmek: Küpün Diğer Yüzü
Bir gün, kafede Ela’yla otururken dışarıda şiddetli bir yağmur başlamıştı. Camdan dışarı bakarken, bu sefer daha farklı bir şey düşündüm. Yağmurun her damlası bir şekilde yere düşüyordu, ama her damla biraz farklıydı. Bunu düşünürken, içimde başka bir his belirdi: Hayatın her anı, bir küpün başka bir yüzüne benziyor. Bir yüzü mutlu, diğer yüzü hüzünlü. Bazen her şey iyi giderken, bazen hiçbir şey yolunda gitmiyor gibi hissediyorsunuz. Ama işte o an anladım, bu karmaşıklık aslında hayatın kendisiydi. Küpün her yüzü, bir yönü, bir deneyimi temsil ediyordu. Ve belki de o an, içimdeki tüm karmaşayı kabul etmeliydim. Her yüz farklı olabilir, ama hepsi aynı şekilde “eşittir”.
Sonunda fark ettim ki, küpün yüzleri aslında sadece fiziksel değil, duygusal anlamda da birbirine benziyordu. Bir yön, diğerini dengeliyor ve her biri sonunda bir bütün oluşturuyordu. Tıpkı benim gibi, bazen bir yönümle güçlü hissediyor, bazen diğer yönümle savunmasız. Ama hepsi bir araya geldiğinde, benliğimi tamamlıyordu. Küpün her yüzü farklıydı, ama hepsi eşitti.
Sonuç: Küpün Hangi Yüzleri Birbirine Eşittir?
Bir gün Kayseri’nin sokaklarında yürürken, bu soru bana anlam kazandı. Küpün hangi yüzleri birbirine eşittir? diye sorarken, aslında hayatımın her yönünü gözlerimle yeniden keşfetmiştim. Her yüz farklı olabilir, ama hepsi bir şekilde birbirine eşittir. Duygularım, düşüncelerim, yaşadığım anlar—hepsi bir araya geldiğinde ben bir bütünüm. Tıpkı küp gibi…